حوزه سلامت الکترونیک در سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری‌های زیادی را به خود جذب کرده است، به‌طوری که در سال ۲۰۲۱، بیش از ۷۶ استارت‌آپ سلامت یونیکورن شده‌اند. همچنین، همه ما به‌احتمال زیاد با خدمات آنلاین پزشکی توسط وب‌سایت‌ها آشنایی داشته و از آن استفاده کرده‌ایم. حوزه پزشکی آنلاین در جهان سابقه بیشتری داشته و از سال‌های گذشته بین کاربران محبوب بوده است. حضور استارت‌آپ‌ها در دنیای سلامت و درمان باعث شد، روندهای جدیدی ایجاد شود و با استفاده مداوم، مردم به آن عادت کنند که این امر شرایط خوبی را برای پیشرفت و توسعه استارت‌آپ‌ها خلق کرد. گفتنی است، نخستین و مهم‌ترین امکانی که پزشکی آنلاین به مردم می‌دهد، بهره‌گیری از دانش پزشکی فراتر از مرزها است. مراکز درمانی می‌توانند از خدماتی که در بستر اینترنت به مردم ارائه می‌دهند، نهایت استفاده را ببرند و هزینه‌های خود را کاهش دهند. یکی از امکانات مهمی که روش پزشکی آنلاین به مردم می‌دهد، برقراری عدالت‌درمانی در کشور است که می‌تواند برای دولت به‌عنوان یک برگ برنده به‌حساب بیاید. پزشکی آنلاین علاوه بر اینکه برای مراکز خدمات‌درمانی می‌تواند به‌صرفه باشد، برای بیماران و مراجعه‌کنندگان هم دارای صرفه اقتصادی است، چرا که هم هزینه کمتری بابت ویزیت درمان پرداخت می‌کنند و هم هزینه برای رفت‌وآمد پرداخت نمی‌شود.

به‌طورکلی چالش‌های زیادی برای مجموعه‌هایی که می‌خواهند از فناوری اطلاعات برای سلامت و درمان بهره بگیرند، وجود دارد. این چالش‌ها عبارتند از عقب‌ماندگی نظام‌های دولتی از سرعت فناوری. از آنجایی که همواره ساختار دولتی از فناوری‌ها عقب‌تر هستند، به‌طورمعمول نبود قوانین برای اجرایی کردن دقیق‌تر این جریان، به‌عبارت دیگر، سکوت قانون مانع از رفع این معضلات می‌شود. همین امر منجر می‌شود که رقابت ناسالم شکل بگیرد و زمینه فروپاشی فعالان این عرصه به‌راحتی فراهم شود. به‌طورعلنی، دست قانون‌شکنان باز است و امکان پیگیری هم برای دیگر فعالان فراهم نیست. همواره در نظام‌های سنتی مقاومت در برابر نوگرایی‌ها و فناوری‌های نوین امری رایج و طبیعی است. باتوجه به اینکه یکی از دغدغه‌های بیماران بی‌اعتمادی آنها نسبت به اطلاعات درج‌شده خود در پلتفرم‌ها است، خوشبختانه سازکار قانونی آن در کشور وجود دارد که هم از حقوق بیمار و هم از حقوق پزشک دفاع می‌کند. راه‌حلی که فعالان عرصه سلامت آنلاین ارائه می‌دهند، باید به‌گونه‌ای باشد که هرکدام از جوامع و قشرهای متفاوت در سنین گوناگون بتوانند از بخش‌های متنوع استفاده کنند. به‌همین دلیل، ارائه خدمات در بستر آنلاین می‌تواند سناریوهای گوناگونی را شامل شود و برمبنای آن خدمات مشخصی را ارائه دهد. به‌عبارت روشن‌تر، راه‌حل‌هایی که از سوی استارت‌آپ‌ها ارائه داده می‌شود، می‌تواند در سطوح مختلف کاربرد خود را نشان دهد تا همه آحاد جامعه بتوانند به فراخور نیازشان از این امکانات بهره بگیرند. تنها انتظاری که از دولت می‌رود، این است که در بخش سلامت آنلاین تصدیگری نکند و اجازه دهد که فعالان این عرصه در راستای توسعه سلامت آنلاین اقدامات لازم را انجام دهند. تجربه ثابت کرده است، وقتی جریانی با حاکمیت دولت پیش می‌رود، در عمل خلاقیتی در آن وجود نخواهد داشت، موردمطلوب مصرف‌کننده هم نخواهد بود. به‌اعتقاد من، دولت نباید تصدیگری و تنها به قانون‌گذاری و ارائه چارچوب بسنده کند. در شرایط ورود دولت به این عرصه رقابت و ارائه خدمات مطلوب‌تر به جامعه از بین می‌رود، چرا که مشتری گزینه دیگری برای استفاده از خدمات بهتر ندارد و مجبور است از همان خدماتی بهره بگیرد که دولت از آن حمایت کرده است. در واقع، خوب است دولت در ارائه گواهینامه‌ها و چینش استانداردها و ارائه قوانین دخالت کند و تصدیگری همه‌جانبه نداشته باشد. ارائه خدمات و محصولات سلامت آنلاین بازار خوبی در خارج از کشور دارد و می‌تواند در حوزه صادرات نقش مهمی را ایفا می‌کند و افراد را به درآمد دلاری بالایی برساند، اما امیدواریم مانند بسیاری از محصولات که در داخل کشور عرضه نمی‌شوند، شاهد ارائه و فروش آنها فقط به خارج از کشور نباشیم، چرا که این نوع خدمات و محصولات ابتدا باید در داخل کشور توزیع شوند و مورداستقبال قرار گیرند.