چنانچه صنایع سیمان کشور در ماه‌های آینده با چالش در تامین گاز روبه‌رو شوند، از میزان تولید آنها کاسته خواهد شد و دوباره التهاب به بازار این محصول ساختمانی بازمی‌گردد. البته این‌بار این التهاب شدت بیشتری خواهد گرفت و شاهد رشد هرچه بیشتر نرخ سیمان در بازار سیاه خواهیم بود.

در نتیجه فعالان صنعت سیمان ضمن یادآوری به مسئولان درخواست دارند از هم‌اکنون به فکر چاره‌ای برای رفع این کمبود باشند. طی هفته‌های اخیر مسئولان شرکت گاز نسبت به کمبود این منبع انرژی در امسال هشدار داده‌اند. در همین حال تاکید کرده‌اند که انتظار می‌رود مصرف گاز کشور در مقایسه با سال گذشته، حدود ۱۰ درصد افزایش یابد. این در حالی است که صنایع سال گذشته با مشکلات جدی در تامین سوخت موردنیاز خود روبه‌رو شدند.

چنانچه این کمبود در امسال با شدت بیشتری ادامه یابد، آسیب‌های غیرقابل جبرانی به روند تولید سیمان وارد خواهد شد. توجه به این نکته ضروری به‌نظر می‌رسد که طی ماه‌های گذشته، ذخیره کلینکر واحدهای سیمانی کاهش جدی یافته است. درنتیجه این افت عرضه به مراتب با شدت بیشتری در این دوره ظهور و بازار این محصول را ملتهب خواهد کرد. بنابراین انتظار می‌رود هرچه سریع‌تر تمهیداتی برای رفع این کمبودها اندیشیده شود. بدون تردید تولیدکنندگان سیمان از تمام ظرفیت خود برای تولید بهره می‌گیرند و توان خود را برای ذخیره‌سازی کلینکر تا ماه‌های سرد سال به کار می‌بندند.

با وجود این، فرصت کمی باقی‌مانده و میزان ذخیره‌سازی به‌قدر نیاز نخواهد بود؛ درنتیجه باید به فکر راه‌حل‌های دیگری برای مقابله با این شرایط باشیم. در چنین شرایطی، تامین سوخت موردنیاز صنایع سیمانی باید در اولویت مسئولان باشد، چراکه این واحدها در ماه‌های گذشته و با قطعی مداوم برق با چالش‌های بسیاری مواجه شده‌اند و دیگر از عهده رفع کمبودهای جدید برنمی‌آیند؛ درنتیجه انتظار می‌رود حتی در صورت تامین نشدن گاز، مازوت به‌عنوان سوخت جایگزین در اختیار صنایع قرار گیرد. البته تامین مازوت نیز به الزاماتی نیاز دارد و باید از هم‌اکنون در برنامه‌ها گنجانده شود. به‌عنوان مثال، برخی واحدهای سیمانی کشور در مناطق دور از ذخایر مازوت جای گرفته‌اند.

در ادامه انتظار می‌رود شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران یا نیروگاه‌ها در تامین مازوت موردنیاز این واحدها کمک کنند؛ به‌ویژه که در ماه‌های سرد سال، حمل مواد سوختی مانند مازوت با دشواری انجام می‌شود. ضمن آنکه انتظار می‌رود مسئولان تسهیلاتی را به این امر اختصاص دهند. در درجه نخست آنکه نرخ مازوت و گاز باید برابری کند یا حتی با توجه به هزینه حمل‌ونقلی که به آن اختصاص می‌یابد با بهای کمتری در اختیار کارخانه‌ها قرار گیرد تا بدین‌ترتیب هزینه مضاعفی به واحدهای تولیدی تحمیل نشود.

علاوه بر موارد یادشده انتظار می‌رود مازوت در قالب قراردادهای اعتباری در اختیار سیمانی‌ها قرار گیرد. صنایع سیمان در چند ماه اخیر به‌دلیل محدودیت در تامین برق، تولید نداشته‌اند؛ بنابراین توان مالی کافی برای خرید مازوت ندارند. کما اینکه هزینه مصرف گاز نیز پس از مصرف و با صدور قبض پرداخت می‌شود. اگر دو اقدام یادشده اجرایی شوند، همزمان با ذخیره‌سازی مازوت می‌توان به تنظیم بازار سیمان امید داشت.