به‌گزارش صمت، محدودیت‌های جدید کووید-۱۹، مشکلات عرضه و چشم‌انداز تیره اقتصادی باعث نوسانات در بازار روی برای اکثریت سال ۲۰۲۲ شد.پس از بهبودی از کووید-۱۹ در سال ۲۰۲۱، تولید جهانی روی با ۱.۲ درصد کاهش به ۱۲.۸ میلیون تن در سال ۲۰۲۲ رسید. تولید ترکیبی از پرو و استرالیا از ۲.۸ میلیون تن در سال ۲۰۲۱ به ۲.۷ میلیون تن در سال ۲۰۲۲ کاهش یافت، در حالی که کاهش در کانادا مشاهده شد؛ -۱۲.۴ درصد، روسیه (-۴.۹ درصد) و چین (-۰.۳ درصد). افزایش تولید از ایالات‌متحده، مکزیک و هند به جبران این کاهش کمک کرد، با افزایش کل تولید از ۲.۲ میلیون تن در سال ۲۰۲۱ به ۲.۳ میلیون تن در سال ۲۰۲۲. محدودیت‌های جدید کووید-۱۹، به‌ویژه در چین، همراه با مشکلات عرضه و چشم‌انداز تیره اقتصادی باعث نوسانات در بازار روی برای بیشتر سال ۲۰۲۲ شد. صمت در این گزارش به تولید روی در جهان پرداخته و نگاهی به شرایط روز کشورهای جهان انداخته است.

«روی» جهان در یک نگاه

پرو، دومین تولیدکننده بزرگ روی در جهان پس از چین، در سال ۲۰۲۲، ۱.۵ میلیون تن روی تولید کرد که ۴.۸ درصد نسبت به سال ۲۰۲۱ کاهش داشت، به‌دلیل درگیری بین شرکت‌های معدنی و جوامع محلی که برخی عملیات‌های کلیدی این کشور از جمله Yauricocha را فلج کرده است؛ معادن کواجونه و آتاکوچا. علاوه بر محاصره جاده، حادثه رانش گل در معدن Yauricocha منجر به از دست رفتن ۲۰ روز تولید کامل در 3 ماهه سوم شد. علاوه بر این، کاهش عیار در Cerro Lindo، در نتیجه توالی استخراج معدنی برنامه‌ریزی شده، همراه با توقف برنامه‌ریزی شده استخراج در معدن Iscaycruz، با نزدیک شدن به تعطیلی آن در سال ۲۰۲۴، تولید را بیشتر مختل کرد.در مقابل، کشورهایی از جمله مکزیک، ایالات‌متحده و هند به‌دلیل عیار و بازیابی بالاتر از معادنی مانند سان‌رافائل مکزیک، فرنیلو، جوانیسیپیو و سابیناس، معدن Red Dog ایالات‌متحده و Sindesar Khurd هند، عملکرد خوبی داشتند؛ راجپورا دریبا، زوار و کایاد. علاوه بر این، راه‌اندازی پروژه Camino Rojo مکزیک در آوریل ۲۰۲۲ به بهبود تولید کمک کرد.

افزایش ۳.۱ درصدی تولید پلاتین تا سال ۲۰۲۳

تولید جهانی پلاتین با کاهش ۵.۷ درصدی به ۵.۸ میلیون اونس (moz) در سال ۲۰۲۲، با تولید ترکیبی از افریقای‌جنوبی و ایالات‌متحده از ۴.۷ میلیون اونس در سال ۲۰۲۱ به ۴.۴ میلیون اونس در سال ۲۰۲۲ کاهش یافت. زیمبابوه و کانادا که تولید کل از ۱۲۹۵.۹ کیلو اونس (koz) در سال ۲۰۲۱ به ۱۳۱۷.۳ اونس در سال ۲۰۲۲ افزایش یافت.افریقای‌جنوبی بزرگ‌ترین تولیدکننده پلاتین در جهان است که ۷۲.۸ درصد از کل تولید را در سال ۲۰۲۲ به خود اختصاص داده است. این کشور در سال ۲۰۲۲، ۴.۳ میلیون کوز پلاتین تولید کرد که ۷.۷ درصد کاهش نسبت به سال قبل را نشان می‌دهد که بیشتر به‌دلیل مشکلات عملیاتی در معادنی مانند Impala Rustenburg اسAmandelbult، Kroondal، Rustenburg Complex، معدن Marikana و همچنین درجات پایین تر در Mogalakwena.علاوه بر این، بسته شدن معدن MMC Norilsk Nickel Nkomati که ۳۴.۳ کوز پلاتین در سال ۲۰۲۱ تولید کرد، به کاهش تولید کمک کرد. در همین حال، تولید ایالات‌متحده در سال ۲۰۲۱ به‌دلیل توقف‌های ایمنی در معدن East Boulder و تعلیق 7 هفته‌ای تولید در معدن Stillwater به‌دلیل سیل منطقه‌ای در مونتانا در اواسط ژوئن ۲۰۲۲، ۱۶.۴ درصد کاهش یافت.در مقابل، تولید روسیه با رشد ۰.۳ درصدی به ۶۴۰ کوز در سال ۲۰۲۲ نسبتا ثابت باقی ماند. این بیشتر به‌دلیل تعلیق موقت عملیات معدن در معادن Oktyabrsky و Taimyrsky به‌دنبال سیل ناشی از جریان آب زیرزمینی بود. در همین حال، تولید زیمبابوه به ۴۷۴.۸ کوز در سال ۲۰۲۲ افزایش یافت که ۲.۱ درصد نسبت به سال ۲۰۲۱ افزایش داشت، که دلیل آن تکمیل پروژه رفع گلوگاه متمرکزکننده در معدن Unki آنگلو امریکن در 3ماهه چهارم ۲۰۲۱ بود.

با نگاهی به آینده، انتظار می‌رود تولید جهانی پلاتین در سال ۲۰۲۳ با ۳.۱ درصد افزایش به ۶.۱ میلی‌وزن بهبود یابد. در حالی که انتظار می‌رود افریقای‌جنوبی سهم عمده‌ای از این رشد داشته باشد، از سوی ایالات‌متحده نیز انتظار می‌رود که افزایش جزئی داشته باشد. در افریقای‌جنوبی، رشد بیشتر با افزایش انتظاری تولید از ایمپالا همراه با مجتمع Marikana و Rustenburg شرکت Sibanye Stillwater به‌دلیل بهبود عملیات در بحبوحه برنامه‌ریزی موثر شرکت در انرژی، زنجیره تامین و بازارهای کار پشتیبانی می‌شود. علاوه بر این، در مارس ۲۰۲۲، آنگلو امریکن یک یادداشت تفاهم (MoU) با EDF Renewables در افریقای‌جنوبی برای برآوردن نیازهای قدرت عملیاتی امضا کرد.

کاهش هزینه‌های سرمایه‌ای معدنکاری

در سال ۲۰۲۳، انتظار می‌رود معدنچیان به سرمایه‌گذاری در مواد معدنی حیاتی و تلاش‌های کربن‌زدایی ادامه دهند.آخرین دستورالعمل درباره مخارج سرمایه‌ای برای سال مالی جاری، حاکی از افزایش 2 رقمی دیگر در مخارج سرمایه معدن در میان معدنچیان پیشرو است. پس از افزایش ۱۹ درصدی در سال ۲۰۲۱، ابتدا انتظار می‌رفت که هزینه سرمایه‌ای ۲۰ معدنچی پیشرو بیش از ۲۰ درصد در سال ۲۰۲۲ افزایش یابد. اما به‌دلیل عواملی مانند تاخیر، نرخ ارز مطلوب و تعویق، این افزایش کمتر بود. ۱۲.۸ درصد در سال ۲۰۲۳، در بین ۲۰ شرکت پیشرو تحت ردیابی، افزایش مشابه ۱۱.۶ درصد با مخارج سرمایه جمعی ۷۱.۶ میلیارد دلار انتظار می‌رود و معدنچیان همچنان سرمایه‌گذاری در مواد معدنی حیاتی و همچنین تلاش‌های کربن‌زدایی را در اولویت قرار می‌دهند.انتظار می‌رود بیشترین هزینه‌کننده، ریوتینتو باشد، که آخرین راهنمایی‌اش ۸ میلیارد دلاری شامل سرمایه رشد حدود ۲ میلیارد دلاری است که ممکن است بسته به هزینه‌های افزایش‌یافته در معدن سنگ آهن سیماندو متفاوت باشد. این افزایش ۱۷.۶ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۲ (۶.۸ میلیارد دلار) با افزایش بیشتر در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ همراه و بین ۹ تا ۱۰ میلیارد دلار برنامه‌ریزی شده است.

مخارج سرمایه‌ای BHP در سال مالی گذشته (منتهی به ژوئن ۲۰۲۲) ۶.۱ میلیارد دلار بوده است و انتظار می‌رود این میزان در سال مالی ۲۰۲۳ به ۷.۶ میلیارد دلار و در سال ۲۰۲۴ به ۹ میلیارد دلار افزایش یابد. حدود ۸۶۰ میلیون دلار از سرمایه مالی ۲۰۲۳ به حساب سرمایه‌گذاری می‌رسد. پروژه Jansen Potash که قرار است تولید آن در اواخر سال ۲۰۲۶ آغاز شود، در حالی که شرکت انتظار دارد هزینه سرمایه‌ای برای کربن‌زدایی عملیاتی در مجموع حدود ۴ میلیارد دلار تا سال مالی ۲۰۳۰ باشد.مخارج سرمایه‌ای آنگلو امریکن در سال ۲۰۲۲ به ۵.۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ رسید که از راهنمای قبلی ۶.۱ میلیارد دلاری به ۶.۶ میلیارد دلار کاهش یافته است. این شامل هزینه ۰.۵ میلیارد دلاری برای معدن کود پلی هالیت Woodsmith و همچنین کارخانه نمک‌زدایی Collahuasi و راه‌اندازی معدن مس Quellaveco  در پرو است که تولید تجاری آن در سپتامبر ۲۰۲۲ آغاز شد. راهنمایی برای سال ۲۰۲۳ بین ۶.۰ تا ۶.۵ میلیارد دلار است. ۰.۸ میلیارد دلار برای وودسمیت برنامه‌ریزی شده است. این شرکت همچنین به‌تازگی اعلام کرده است که در معدن Woodsmith هزینه‌های بالاتر و بازه زمانی طولانی‌تری نسبت به آنچه در ابتدا انتظار می‌رفت، با تولید در سال ۲۰۲۷ آغاز می‌شود.

در سال ۲۰۲۲، مخارج سرمایه‌ای واله با ۸ درصد افزایش به ۵.۴ میلیارد دلار رسید و شرکت انتظار دارد در سال ۲۰۲۳، ۶.۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کند. پروژه‌های اصلی شامل کوره دوم Onça Puma و ساخت VBME، مشارکت سرمایه برای پروژه Morowali  در اندونزی و Serra Sul ۱۲۰   Mtpy است و پروژه‌های Capanem. پس از آن. شرکت انتظار دارد هزینه‌های سرمایه‌ای بین ۶.۰ تا ۶.۵ میلیارد دلار از سال ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۷ داشته باشد.گلنکور همچنین انتظار دارد، هزینه مشابهی معادل ۶.۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ داشته باشد که نسبت به ۴.۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است. پس از آن انتظار می‌رود هزینه‌ها به‌طورجزئی به ۵.۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۴ و ۵.۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۵ کاهش یابد. در سال‌های آینده، سرمایه‌گذاری‌ها شامل نمک‌زدایی Collahuasi، Raglan است؛ راه‌اندازی فاز ۲ در سال ۲۰۲۴ و راه‌اندازی Onaping Depth در سال ۲۰۲۵.

افزایش قابل‌توجهی در سرمایه در Freeport-McMoRan در سال ۲۰۲۲ رخ داد، جایی که هزینه از ۲.۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ به ۳.۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ افزایش یافت که ۰.۸ میلیارد دلار آن برای پروژه‌های ذوب اندونزی بود. انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۳ افزایش ۱.۷ میلیارد دلاری بیشتر شود، زیرا هزینه‌های کلی به ۵.۲ میلیارد دلار افزایش می‌یابد که ۱.۸ میلیارد دلار آن برای پروژه‌های ذوب اندونزی موردنیاز است. انتظار می‌رود این رقم در سال ۲۰۲۴ به ۳.۶ میلیارد دلار کاهش یابد و پروژه‌های ذوب ۰.۶ میلیارد دلار به خود اختصاص دهند.در میان ماینرهای باقیمانده، MMC Norilsk Nickel در حال برنامه‌ریزی برای افزایش ۱۰درصدی مخارج سرمایه‌ای به ۴.۷ میلیارد دلار است، در حالی که راهنمایی برای هزینه‌های نسبتا ثابت در Barrick Gold از ۲.۲ تا ۲.۶ میلیارد دلار پس از ۲.۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ است و First Quantum انتظار دارد، ۲۸ میلیارد دلار شود؛ درصد افزایش به ۱.۶ میلیارد دلار، به‌دلیل تسریع هزینه‌ها در پروژه کانسانشی و همچنین فشارهای تورمی.

سخن پایانی

انتظار می‌رود که تولید جهانی روی در سال ۲۰۲۳ بهبود یابد و ۲.۰ درصد نسبت به سال ۲۰۲۲ افزایش یابد. هند، چین، مکزیک و برزیل، در میان دیگران، به این گسترش کمک خواهند کرد. راه‌اندازی برنامه‌ریزی‌شده پروژه Buenavista Zinc مکزیک و پروژه Aripuana Zinc برزیل در سال ۲۰۲۳، با ظرفیت تولید سالانه ۱۶۱.۶ کیلوتن (kt)، از رشد تولید حمایت خواهد کرد. پروژه قبلی که اکثریت آن متعلق به گروه مکزیک است، مطالعات مهندسی خود را به پایان رسانده و در حال‌ حاضر در حال ساخت است. این پروژه ۴۱۳ میلیون دلار هزینه خواهد داشت و انتظار می‌رود پس از شروع، ظرفیت تولید روی این شرکت ۲برابر شود.با نگاهی به آینده، در دوره پیش‌بینی (۲۰۲۳-۲۰۲۶)، انتظار می‌رود تولید جهانی روی با نرخ رشد مرکب سالانه (CAGR) ۰.۵ درصد نسبتا ثابت باقی بماند تا در سال ۲۰۲۶ به ۱۳.۱ میلیون تن برسد. رشد محدود بیشتر به‌دلیل کاهش است. تولید در چین و پس از آن قزاقستان، پرو و بولیوی است.