البته نکته اینجاست که وزیر صنعت، معدن و تجارت به معوقات و کسانی که طی سال‌های ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ به‌واسطه کمبود عرضه نتوانستند خودرو تهیه کنند، اشاره‌ای نکردند.

یقینا در سال ۱۴۰۱ حتی با تیراژ یک میلیون و ۶۰۰ هزار خودرو نیز تعادل به بازار برنمی‌گردد و حتی با تولید ۲ میلیون خودرو در سال، دست‌کم ۳ سال زمان نیاز است تا نقطه تعادلی در بازار خودرو به‌وجود آید.

نکته دیگر اینکه، با افزایش تیراژ تولید، شاهد حجم عظیمی از خودرو تا ۵ سال آینده در کشور خواهیم بود، خودروهایی با سوخت فسیلی و بنزین‌سوز که آلایندگی آنها دردسرهای جدید مدیریتی فراهم خواهند کرد.

 بحران ترافیک، نبود زیرساخت‌های مناسب جای پارک، آلایندگی‌های محیطی و... تمام مشکلاتی است که باید در افزایش تیراژ تولید خودروهای بنزینی در نظر گرفت. این در حالی است که در جهان قرار نیست تولید خودرو بنزینی تداوم داشته باشد.

مسیر حرکت کشورهای صنعتی به سمت و سوی تولید خودروهای سبز، پاک و کم‌آلاینده است.

امروز شاهد هستیم سرمایه‌گذاری‌های کلانی در تولید خودروهای برقی با ابرغول‌های بین‌المللی شکل گرفته است و از سوی دیگر، برابر پیش‌بینی‌ها تا سال ۲۰۳۰ میلادی استفاده از خودروهای برقی جایگزین بنزینی‌ها خواهد شد و این یعنی کاهش تقاضا برای نفت و کاهش ارزش منابع نفتی.

شاید گزاف نباشد اگر صنعت خودرو را در آینده صنعت نخست کشور بنامیم. صنعتی که پیشران سایر صنایع است و می‌تواند به ارتقای جایگاه اقتصادی کشور بینجامد.

همواره عنوان کرده‌ام ایران به لحاظ منابع انسانی خلاق و مبتکر بی‌نظیر است و در حوزه منابع طبیعی خدادادی فراوان نیز جایگاه ویژه و مطلوبی داریم. 

حلقه گمشده تنها و تنها نحوه مدیریت و تفکرات غلط مدیریتی است که مشکل‌آفرین می‌شود.

به طور قطع، صنعت خودرو در سال‌های آینده رشد خواهد کرد و به توسعه می‌رسد در صورتی که به ۳ عامل توجه شود؛ 

۱. تولید خودروهایی با رعایت استاندارد‌های روز جهان (حتی تولید برند مشترک بین‌المللی)؛ 

۲. کاهش هزینه با اصلاح ساختارهای تامین مواد و قطعات موردنیاز خودروسازها؛

۳. چابک‌سازی و رعایت عامل بهره‌وری با برون‌سپاری‌ها به‌جای تملک شرکت‌های زیرمجموعه؛ 

۴. زمینه ورود به بازارهای رقابتی بین‌المللی نیز فراهم شود.

بنابراین صنعت خودرو ظرفیت بالایی برای تبدیل به نخستین و برترین صنعت کشور دارد و در ۳ سال گذشته با وجود تحریم‌ها و مشکلات تامین مواد اولیه و نیز قطعات مورد نیاز خودروسازی در داخل و خارج از کشور که با هزینه‌های بالاتری انجام می‌شود، توفیقات زیادی در داخلی‌سازی به‌وجود آمده و تولید، هر سال با رشد همراه بوده است.

 در نتیجه این موضوع از اتحاد و هماهنگی در رفع موانع تولید برای این صنعت از سوی دولت، مجلس شورای اسلامی و خودروسازان حکایت دارد.

 کافی است برای برخی از این چالش‌ها که برشمردیم راهکارهای منطقی و علمی پیشنهاد شود.

 افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌های سربار، روزآمد شدن تولیدات و... معضلاتی است که باید در این صنعت پیشران پیگیری و حل شود.