استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی اظهارکرد: مولدسازی لفظ محترمی است اما این سرزمین استعدادهای شگرفی از خود برای خالی کردن الفاظ محترم نشان داده است. احمدی‌نژاد شوک‌های قیمتی را به نام عدالت انجام داد و گزارش‌های رسمی از کارنامه این دولت می‌گوید که شاخص فلاکت در ماه‌های پایانی این دولت با پرچم عدالت، به دو برابر ابتدای دولت رسید.

فرشاد مومنی در نشست هفتگی موسسه دین و اقتصاد با بیان اینکه کارشناسان دلسوز کشور همواره سعی کردند که واقعیت‌های را آشکار کنند اما بنا به دلایلی انگیزه بخش بزرگی از کارشناسان دلسوز دچار فرسایش شده، اظهارکرد: هرچه کارشناسان سعی دارند که موضوعات را برای حکومت‌گران روشن کنند اما مسیر انحطاط با اتکا به شوک درمانی و اصرارهای مشکوک در راستای نفع نامشروع برای عده‌ای، ادامه دارد.

وی افزود: در این شرایط، کاری که می‌توان انجام داد این است که تلاش کنیم خسته نشویم و به روشنگری‌ها ادامه دهیم. اما در اثر پشت کردن به علم و تن دادن به بازی مشکوک شوک درمانی، ایران با سرعت و شتاب غیرمتعارف روند انحطاط را طی می‌کند.

توجه به منافع مافیا

مومنی با بیان اینکه روند انحطاط در مسیر اقتصاد توسعه با برجسته کردن روندهای واقع گرایی نشان داده‌ می‌شود، اظهارکرد: این یک دریچه است که از طریق آن می‌توان با تصمیم‌گیران کشور صحبت کنیم. موضوع این است که اگر این ماجرا فقط جهل باشد و آزمون و خطا، تا ١٠ برابر تکرار می‌شود. اما شوک درمانی را ١٠٠ بار مورد آزمون و خطا قرار دادند و هر ١٠٠ بار هم شکست خوردند و باز هم اصرار به تدوام آن دارند، گویی منافع مافیا اصل محوری است و نه منافع آینده کشور و مردم.

وی ادامه داد: نمی‌دانم با چه زبانی درباره تبعات شوک درمانی بگویم که با ١٠٠ بار شکست و بحران‌سازی در بخش‌های مختلف کشور باز هم در همین مسیر گام برمی‌دارند. البته آنهایی که این زنگوله را گردن دولت انداختند این وعده سر خرمن را دادند که شوک درمانی باعث بهبود بحران کسری منابع دولت می‌شود. بنابراین خوب است که گزارش‌های تحولات بدهی دولت منتشر شود تا بدانیم در دوران شوک درمانی وضعیت مالی دولت بهتر شده یا بدتر.

تزلزل در بنیه تولید ملی

مومنی با بیان اینکه حکمت این است که شوک درمانی بنیه تولید ملی را حداقل از ٧ کانال متزلزل می‌کند، اظهارکرد: یکی از ٧ مورد، وابستگی ذلت‌آور است که تولیدکنندگان را به اسارت رباخواری مجبور می‌کند و در نتیجه، در دوران شوک درمانی به‌تدریج نرخ تمام شده پول برای تولیدکنندگان ایران ۵ تا ١٠ نرخ میانگین جهانی می‌رسد. وقتی باب رباخواری موضوعیت پیدا می‌کند چطور می‌شود که به اسارت کشیدن تولیدکنندگان به رباخواری چنین حساسیتی برای آنها ایجاد نمی‌کند. نتیجه آن که تولیدکنندگان در ایران ۵ تا ١٠ برابر میانگین جهانی بهره می‌پردازند.

تجربه ۲۰۰ ساله ایران

مومنی تاکید کرد: در تاریخ ایران هر بار بدهی و کسری مالی دولت از حدود متعارف بالا رفت با دو تا راه روبه رو شد؛ یک راه ثبات اقتصادی و اخذ مالیات از همه بخش‌ها به غیر از تولیدکنندگان؛ چراکه اگر دولت حال تولید‌کنندگان را بد کند، در واقع تیشه به ریشه خود زده است. راه دوم نیز اصلاح ساختار هزینه دولت بوده به طوری که هزینه ولنگاری و توزیع رانت را متوقف کند. اما در تاریخ ٢٠٠ ساله ایران به غیر از دوره کوتاهی به همت میرزا تقی‌خان، میرزا قائم مقام، مصدق و مهندس موسوی به اصلاح ساختار هزینه‌ها توجه شد، در هیچ دوره‌ای این اتفاق نیفتد و بقیه زیر بار آن نرفتند.

وی افزود: سایرین به وام‌گیری از خارجی‌ها متوسل شدند که معمولا مبتذل‌ترین کارها را با شیک‌ترین نام‌ها انجام دادند. اما با عنوان‌های شیک کارهای غلط تغییر ماهیت نمی‌دهند.

از خصوصی‌سازی تا مولدسازی

این کارشناس اقتصادی تاکید کرد: امروز هم عده‌ای در ماجرای مولدسازی دارایی‌ها می‌گویند مگر انسان عاقل با مولدسازی مخالفت می‌کند، اما اگر می‌خواهید بفهمید چه خبر است باید به اهداف تعیین شده در قانون میان‌مدت توسعه مراجعه کنید که هر یک از این اهداف هوش از سر را می‌برد اما در نهایت آن چیزی که مردم درو کردند نابرابری بود.

رئیس موسسه دین و اقتصاد با بیان اینکه در واقع خصوصی‌سازی می‌کنند تا ناکارآمدی را قانونی کنند، گفت: مولدسازی لفظ محترمی است اما این سرزمین استعدادهای شگرفی از خود برای خالی کردن الفاظ محترم نشان داده است.

احمدی‌نژاد شوک‌های قیمتی را به نام عدالت انجام داد و گزارش‌های رسمی از کارنامه احمدی‌نژاد می‌گوید که شاخص فلاکت در ماه‌های پایانی این دولت با پرچم عدالت، به دو برابر ابتدای دولت رسید.

وی گفت: وقتی دولت در قرن ١٩ و ابتدای ٢٠ دچار بحران کسری مالی شد از خارجی‌ها وام گرفت که نام را جذب سرمایه خارجی گذاشت و به منتقدان گفتند شما با تعامل با دنیای خارجی مشکل دارید اما در واقع مشکل تعامل از موضع ذلت است و هر تعاملی نمی‌تواند دستاوردی محسوب شود.

ابعاد فرورفتگی دولت در باتلاق بدهی

وی با بیان اینکه به حکومت‌گران و نهادهای نظارتی می‌گوییم که حواس خود را به ابعاد فرورفتگی دولت در باتلاق بدهی جمع کنید که حد آن از حدود متعارف بالا رفته، ادامه داد: سال‌های اخیر عمق این فرورفتگی افزایش یافته و شدیدتر شده‌ است. امروز نسبت خالص واگذاری دارایی مالی یا همان انتشار اوراق که برای آن نام شیکی انتخاب کرده‌اند به جی دی پی روند حیرت‌انگیزی داشته و در سال ٩٠ تا ٩٩ به ٨ برابر رسیده‌ است که عمق این شیرین‌کاری به سال ١۴٠٠ رسید که سود اوراق را بین ٢۵ تا ٣٠ درصد در نظر گرفته و سوال این است که چرا از بانک مرکزی وام نمی‌گیرند که هزینه آن کمتر است و پاسخی که می‌دهند اینکه، بانک مرکزی خط قرمز دولت است و نمی‌خواهیم پول پر قدرت چاپ کنیم. اما در تمام این مدت گزارش‌های رسمی حاکی از این موضوع دارد اما همچنان اصرار به دروغ‌گویی دارند.

استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی با اشاره به تورم سال ١۴٠١ گفت: در حالی که حداقل دستمزد در ابتدای سال ٢۵٣ دلار بود در مدت ١١ ماه به ١٢٢ دلار رسیده است و دولت تا کجا این فقر را می‌خواهد ادامه دهد؟ حکومت‌گران بدانند که مشکلات با بازی قیمت‌ها حل نمی‌شود و باید با تجربه ٣٠ سال گذشته فهمیده باشند که اگر می‌خواهند تولید کارآمد شود باید بر روی آموزش و مهارت هزینه کنند.

وی گفت: هفته گذشته مرکز پژوهش‌های مجلس گزارشی را منتشر کرد مبنی بر اینکه سقوط ماهانه ٨ درصد تولید صنعتی را به دلیل بحران قطع گاز تجربه کردیم و چه کسانی در این باره بازخواست خواهند شد. در حالی که گفته بودند اگر ١۴.۵ میلیارد دلار ارز بدهید با هیچ بحرانی مواجه نمی‌شویم و امروز ١٠٠ میلیارد دلار هم بدهی ارزی ایجاد کردند و می‌گویند اگر ٢۴٠ میلیارد دلار ندهید از ٨ سال آینده واردکننده انرژی خواهیم شد.