تامین مواد اولیه در شرایط سخت تحریم‌ها که به‌نوعی جنگ اقتصادی به‌شمار می‌رود، برای تولیدکنندگان به یک مشکلی اساسی تبدیل شده است. از همین‌رو، بیشتر تولیدکنندگان برای تامین خوراک خود چشم به حمایت‌های دولت و سیاست‌های اقتصادی آن دارند.
ریخته‌گری جزو صنایعی به‌شمار می‌رود که در صنایع گوناگون از جمله خودروسازی تا صنایع معدنی و در حوزه فلزات کاربرد دارد.
بروکراسی و دیوان‌سالاری اداری و به‌دنبال آن تغییر قوانین از سوی دست‌اندرکاران اگر بیش از حد معمول باشند، به حدی که هدف خود را تحت‌تاثیر قرار دهند، بدون شک تبدیل به فرآیندی فرسایشی خواهند شد و برای کسانی که در امر تولید مشغول به‌کار هستند، بیش از آنکه راهگشا باشد، دست و پاگیر است.
نظام اداری در کشور ما یک نظام قدیمی و کهنه به‌شمار می‌رود. برخی قوانین در حوزه تولید، ممکن است مربوط به دهه‌های گذشته باشند؛ از این‌رو سبب می‌شود روال کارهای به‌طور روان انجام نشود.
استفاده از ظرفیت شرکت‌های دانش‌بنیان در تمامی صنایع می‌تواند سبب ایجاد ارزش‌افزوده و بهره‌وری بیشتر شود؛ ظرفیتی که اگر در صنعت فولاد که بر بومی‌سازی بیش از پیش تاکید دارد، مورد توجه قرار نگیرد، می‌تواند این واحدها را در دوران تحریم با مشکلاتی روبه‌رو کند.
کارآیی فناوری روز جهان در بستر دانش به‌وجود می‌آید؛ این موضوع که با ایجاد دانش می‌توان به بالاترین ارزش‌افزوده رسید، در کشورهای توسعه‌یافته امری بدیهی است که البته در فرهنگ صنعت و بازار کشور ما موضوعی جاافتاده نیست و به‌تازگی و با وجود تحریم‌ها و محدودیت‌هایی که تولیدکنندگان ما با آن روبه‌رو شده‌اند به این نتیجه رسیده‌اند که با ارتقای دانش در داخل باید خود را بی‌نیاز از واردات کنند.